Η αυλή των θαυμάτων
(Maracaibo, Lu Colombo)
Χάλασε και η ζητιανιά…Ένα ξερό σπυρί από κουνούπι έχει ο άλλος, και κάθεται αραχτός με το κύπελο ανάμεσα στα πόδια. Ή ξεφτιλίστηκε το επάγγελμα και η συντεχνία των ζητιάνων, σε αντίθεση με όσα είπε ο Ουγκώ και ο Μπρεχτ, έχασε τον έλεγχο και βάζει όποιον να ‘ναι μέσα, ή η νεο-φτώχεια χτυπάει αλύπητα, ή πήξαμε στους τεμπέλαρους. Αυτός που λέω εγώ, είχε κανά-δυό σπυριά, μάλλον αλλεργία ήτανε, περιποιημένος, με μούσι, και καθότανε και ρέμβαζε. Τι να πω…Είχα να δώσω λεφτά από τότε που είχε μπει στο λεωφορείο αθίγγανός τινας, ο οποίος κοίταζε έξω απ’ το παράθυρο μέχρι να μαζευτεί το ακροατήριο, σαν ηθοποιός στις κουίντες, αλλά αυτό δεν ήταν κλασικό, ξεπερασμένο θέατρο, ήταν περφόρμανς. Όλα φάτσα-κάρτα, στο θεατή, σε εναλλακτική σκηνή (χρόνια πριν έρθει η μόδα στο Ελλάντα), και η προσπάθεια ορατή, κανένα τρυκ. Σε ζωντανό χρόνο, και με αποστασιοποιημένο παίξιμο, Μπρεχτ και Άκτορ΄ς Στούντιο, και φάε τη σκόνη μου Μπόμπυ ντε Νίρο-are you talking to me?! Αυτός ο τρισμέγιστος της υποκριτικής, είχε πει ότι στη Βουλγαρία του ‘χανε βρει σκοτωμένο αίμα στον εγκέφαλο, και δεν μπορούσε να δουλέψει, και τα γνωστά…Μιλάμε χειροκρόταγα. Τέτοια μπαρούφα, τόσο θρασύτατα εκφρασμένη, μόνο ένα γνήσιο ταλέντο μπορούσε να πει. Του ‘δωσα λεφτά, του είπα και μπράβο. Έκτοτε έπαψα να μπαίνω σε λεωφορεία μήπως και μπει κανένας ατάλαντος και μου χαλάσει τις εντυπώσεις. Υ.Γ.
Ο αθίγγανος ντε Νίρο, έκανε και δρομολόγια στα υπεραστικά λεωφορεία, με άλλο σενάριο, αλλά πάντοτε με τον αέρα του μεγάλου περφόρμερ. Σκέφτομαι τώρα ότι στα sales τμήματα κάποιας εταιρείας, θα έκανε θραύση. Από μανατζήριαλ άποψη, οι ζητιάνοι, είναι όντως οι καλύτεροι πωλητές. Πουλάνε κάτι ανύπαρκτο σε διάφορους. Μάλλον στην κατηγορία του service πρέπει να πάνε οι υπηρεσίες τους, και να φορολογηθούν κιόλας. Οι υπηρεσίες είναι άυλες βεβαίως, διότι σου σώζει την ψυχή διά της ικανοποίησης μέσω της πράξης φιλανθρωπίας, και ότι έσωσες έναν συνάνθρωπο -τον νταβά που τα παίρνει για προστασία απ’ το ζητιάνο. Επίσης, αισθάνεσαι ότι ο κύριος ημών θα σε δει με άλλο μάτι, ένεκα η πράξη φιλανθρωπίας. (Μη φας, θα ‘χουμε γλαρόσουπα, διότι ο Κύριος, ξέρει ότι η πειρατεία σκοτώνει την πραγματική φιλανθρωπία, κι ότι τα ΄δωσες σε γιαλατζή με ανάγκη και κόψιμο, κι έμεινε ο άλλος με τα έντεκα παιδιά στην απόξω. Άρα είδες ως διεκπεραίωση τη φιλανθρωπία και θα σε βάλει στη ζυγαριά με το φτερό και θα δεις τον Άνουβι φαντάρο, όπως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, έτσι και βρεθείς υπέρβαρος).