Μια μικρή εισαγωγή
Ξεκίνησα το blogging το 2007 και στο FB μπήκα αργότερα, και με πολλή δυσπιστία, αν και πιο μοδάτο, πιό γρήγορο, το FB αντικατέστησε τα -συχνά- μακροσκελή κείμενα του μπλογκ.
Αν παρακολουθήσει κανείς τα social media, κι αυτό είναι το ενδιαφέρον, θα δει ότι άλλαξαν πολλά από το 2007 μέχρι σήμερα. Μέσα στη δεκαετία που πέρασε μεγαλώσαμε, πολλοί βγήκαν εντελώς απ’ το παιχνίδι, άλλοι έκαναν επαγγελματικά μπλογκς, στράφηκαν σε άλλα μέσα, ή συνέχισαν πιο υποτονικά το blogging. Επίσης ο αυθορμητισμός, ο θυμός (να μην πω το μένος μερικές φορές), η αμεσότητα των σχολίων και οι εκμυστηρεύσεις εξέλιπαν σε μεγάλο βαθμό. Μετά από τα δύο πρώτα χρόνια, όλοι (;) αρχίσαμε να κουμπωνόμαστε και να αντιλαμβανόμαστε τους περιορισμούς των μέσων που χρησιμοποιούσαμε, και φυσικά την εμπορική τους αξία και χρήση. Η αιχμηρότητα στρογγύλεψε, τα σχόλια έγιναν πιο απρόσωπα, η κοινότητα λοξοδρόμησε, βαρέθηκε, μεγάλωσε, αποσύρθηκε, άλλαξε πρακτικές, μεσούσης και της οικονομικής κρίσης που εξανέμισε τις ψευδαισθήσεις.
Κάποια στιγμή, και με παραίνεση φίλων, αποφάσισα να δημοσιεύσω όσα πιστεύω ότι θα διασκέδαζαν κι άλλους, και θα περνούσαν κάπως την ιδέα ενός κολλάζ απόψεων και θεμάτων, που μερικές φορές φαίνεται εντελώς άσχετος, καθώς πετάει από τις προσωπικές εξομολογήσεις γονεϊκών εμπειριών, μέχρι σχόλια για την πολιτική επικαιρότητα, την τηλεόραση, τα ήθη και την τέχνη. Ένα κολλάζ προσωπικού στυλ αλλά και συμβατό με το καθημερινό -σχεδόν- παρόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στα δέκα χρόνια που πέρασαν, με το μικρόβιο του επαγγελματία “γραφιά” κιόλας, αλλά και με την ομιλητικότητα που με διακρίνει, πόσταρα στα διάφορα μπλογκς μου και στο FB πάνω από 1700 κείμενα. Από θέματα επαγγελματικού ενδιαφέροντος και δεοντολογίας, μέχρι σχολιασμούς της καθημερινότητας και της πολιτικής επικαιρότητας. Εδώ κράτησα μετά από κοσκίνισμα, τα πιό αγαπημένα μου κι αυτά που είχαν ιδιαίτερη σημασία για πολλούς και διάφορους λόγους. Παραθέτω πού και πού, έτσι για την ιστορία και ημερομηνία, στο τέλος μερικών κειμένων. Επίσης, κάποια κομμάτια από τη μουσική που άκουγα ενώ έγραφα τα συγκεκριμένα. Η σειρά είναι τυχαία και σε κάποια γενική χρονική διευθέτηση (αναφέρονται μερικές ημερομηνίες ως “μπούσουλας”). Το αυτό και για τα κειμενάκια απ’ το FB που ακολουθούν μετά από εκεινα του blog.
Νατάσσα Χασιώτη