Αμβέρσα
(Me and Bobby McGee, Janis Joplin)
Να ‘μαι πάλι! Μου έκανε καλό ο καιρός που είναι στη σωστή θερμοκρασία και μου ‘χει πάρει τα μυαλά -κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο αντί να στρωθώ να κάνω καμμιά δουλειά. Δουλεύω μια μετάφραση αυτό τον καιρό που μου αρέσει πολύ, αλλά χαζολογάω και σκέφτομαι βόλτες αντί να κοιτάω τι είπε ο Άγιος Αυγουστίνος, και να τα μεταφράζω accordingly. Σκέφτομαι και κανένα ταξιδάκι, μου ήρθε και πρόσκληση από Αμβέρσα μεριά για κάτι παραστάσεις, αλλά δεν μου προκύπτει αυτή την εποχή, και δε θα πάω. Έχετε πάει Αμβέρσα; Είναι από τις πόλεις που θα μπορούσα να ζήσω. Λίγο στολίδι, λίγο σκοτεινιά και ωραία ατμόσφαιρα, λιμανίσια. Και λίγο έξω από την πόλη, ο δρόμος περιστοιχίζεται από δέντρα όπως το Realm of Light του Μαγκρίτ. Από ‘κει πήρε την ιδέα άραγε; Όταν είδα, τα δέντρα να στέκουν όπως στον πίνακα του Μαγκρίτ, ήταν και νωρίς το πρωί και το φως ήταν περίπου ίδιο με τον πίνακα…ενθουσιάστηκα. Είπα στον εαυτό μου, κοίτα δε βλέπω απλά το πρωτότυπο, βλέπω το πρώτο υλικό του πίνακα! Μετά τα φωτογράφισα να τα δείξω στους σπουδαστές μου. Και η Γάνδη είναι ωραία, αλλά αλλιώς: είναι πολύ μινιατούρα και κούκλα, δεν έχει τον παλμό της Αμβέρσας. Έχει ωραία βιτρώ απ’ τους βαν Άϋκ όμως. Είχα πάει σε ένα 72ωρο lab, όπου όσο περισσότερο ξύπνιος έμενες, τόσο περισσότερες κονκάρδες με τις ώρες έπαιρνες (και ως πιστοποίηση), και είχε χάππενινγκς, ομιλίες, συζητήσεις κλπ., συνέχεια. Είχε κι ένα χώρο που μπορούσε ο κόσμος να ξεκουραστεί και να κοιμηθεί, με χαμηλό φωτισμό, πανέμορφο, ονειρικό, γεμάτο κρεβάτια-κουκέτες. Καταπληκτική εμπειρία, όλοι μαζεμένοι σε ένα παλιό κτίριο ξαναφτιαγμένο, που χρησίμευε παλιά ως μέρος συνεδριάσεων και εορτασμών των διάφορων επαγγελματικών συλλόγων, Guilds, που λέγανε στο Μεσαίωνα. Αυτό βέβαια δεν ήταν μεσαιωνικό, ήταν αρχές 20ού -νομίζω. Θαυμάσιο. Και χρησιμοποιήθηκε όλο, από τα υπόγεια μέχρι τη σοφίτα για άλλο είδος περφόρμανς η κάθε αίθουσα. Είχε καντίνα, και πολύ κέφι. Και ελάχιστο ύπνο.
4 Οκτωβρίου, 2007