Athens Blues
(Smooth Operator, Sade)
Αποφάσισα για τη σημερινή σκ… εμπειρία στην Αθήνα της κρίσης, να γράψω ποίμα, για ενθύμιον.Το Τακσί (σε ρυθμό μπλουζ βαρύ κι ασήκωτο. Όχι r’n’b και φλωριές, μπλουζ ορίτζοναλ του ανθρακώρυχου).
Σαν μπεις στο ταξί,
εσύ και άλλοι τρεις μαζί,
να κλείσεις την πόρτα καλά,
και θα κυλήσουν όλα ομαλά…
Η πόρτα κρατιέται με τσίχλα,
το κάθισμα είναι μέσα στη μπίχλα,
μην ακουμπήσεις πουθενά,
σε περιμένει η πανούκλα ξανά…
Τη διεύθυνση ο οδηγός δε νογάει,
το αμάξι με δέκα το πάει,
σας πιάσαν ξανά τα φανάρια,
σε λίγο θα σου πρηστούν τα παπάρια…
Σας πειράζει μαντάμ που αργούμε;
Μπα, φέρε κάτι να πιούμε,
εδώ μέσα θα μείνουμε ώρες,
αχ αχ αχ αχ o tempora o mores…
Απ’ το κάθισμα βγήκαν οι σούστες,
ξηλωθήκαν απόψε οι φούστες,
τα ποδάρια μου τα ‘χω διπλώσει,
το μπροστινό κάθισμα το ‘χει απλώσει…
Το μαζεύετε; λέω ντροπαλά,
είμαι εύσωμος, μου λέει απαλά,
ναι, αλλά έπαθα κράμπες χρυσέ μου,
είν’ οι γάμπες μακριές θησαυρέ μου…
Το τσιγάρο ενοχλεί; με ρωτάει,
έχω άσθμα, γι’ αυτό άστο να πάει…
δυό ρουφηξές μου απομείναν, το σβήνω,
άσ’ το γαμημένο, (από βήχα θα μείνω…)
Το παράθυρο ανοίγει; μυρίζει…
άστο έτσι, το κρύο ξυρίζει.
Γρίππη σέρνεται, ν’ αλλάξουμε αέρα,
μη μου σκας…κατεβαίνεις πιο πέρα.
15 Απριλίου 2013