Εσείς παραγγείλατε παρακαλώ;
(Beast of Burden, Rolling Stones)
Τα KFC είναι εδώ και χρόνια τα στέκια των άστεγων των μεγαλουπόλεων, ενώ το Pulp Fiction, τοποθέτησε στην ίδια περίπου κατηγορία τα κάθε είδους φαστ-φουντ, οριοθετώντας τα ως τόπους των απελπισμένων και των περιθωριακών. Στην Ελλάδα η θέησ τους παραμένει αδιευκρίνιστη. Μπορεί να δει κανείς διαφορές ήδη από τη θέση όπου βρίσκεται το κάθε φαστφουντάδικο: στο Ίλιον, στην Εθνική Οδό, στη Μιχαλακοπούλου ή στο Σύνταγμα. Η περιοχή συνεπάγεται με τη σειρά της διαφορές στο κέφι των υπαλλήλων, την ένταση του φωτισμού, την ταχύτητα στην εξυπηρέτηση, την προθυμία, τον “σεβασμό” στον πελάτη. Επί της ουσία όμως διαφοροποίηση δεν υπάρχει και η περιοχή από μόνη της δεν αρκεί για να αλλάξουν οι κανόνες. Τουλάχιστον όσο η ίδια κραυγή, “εσείς παραγγείλατε παρακαλώ;” ενώνει όλους τους κρίκους της αλυσίδας των διάφορων φαστ φουντ σε μια εναγώνια προσπάθεια να παραγνωριστεί η ποιότητα του αιτήματος/προτροπής προς τον πελάτη, πρκαλώντας την επιθυμητή σύγχιση ανάμεσα στην ευγενική εξυπηρέτηση όπως σε ένα οποιοδήποτε ρεστωράν, και τη βιομηχανικού τύπου, μαζική διεκπεραίωση του ταϊσματος των συρρεόντων μπροστά στα ταμεία ενός “ταχυφαγείου”.