ΝΑΤΑΣΣΑ ΧΑΣΙΩΤΗ
Αρχίνησε το φεστιβάλ
(Love Potion #9, The Clovers)

Λοιπόν, πήγα χθες και είδα το “Ινφέρνο”, όχι του Ντάριο Αρτζέντο, αλλά του Ρομέο Καστελούτσι. Έκανα και έγκζιτ πολ, ρωτώντας τον διπλανό: “σας άρεσε;” “ναι, το βρήκα ενδιαφέρον” (…) “γνωρίζετε και το πρωτότυπο;” (του Δάντεως Αλιγκιέρεως) “όχι και τόσο (sic), αλλά δε χρειάζεται, γιατί όπως διάβασα στο πρόγραμμα, δεν έχει κάποια σχέση το έργο με το πρωτότυπο”. Α ρε Κοκκυτός και Ινφέρνο που σου χρειάζεται, μου ‘ρθε να αναφωνήσω, αλλά δεν είπα τίποτας. Ρε βούρλα που χειροκροτάγατε αβέρτα, και μου πήρατε τα αυτιά, τι δεν είχε σχέση, που ντιπ απ’ το βιβλίο (του Δάντεως) τα είχε πάρει ο άνθρωπος; Απ’ την κεφάλα του θα του ερχότανε ο τίτλος; (to begin with) Σα να λέμε ότι κάνεις την Ορέστεια και λες δικό μου το έργο και μηδέν παρεξήγηση με τον Αισχύλο;;; Μωρέ οι δολοφόνοι, οι εραστές, οι δολοπλόκοι, το λίμπο (όχι ο χορός που περνάς χαζογελώντας κάτω από τη βέργα γελοίοι, ο τόπος ο χλοερός), τα σκυλιά κι ο Κέρβερος, ο λύκος κι ο πάνθηρας, οι βασιλιάδες και οι ηγεμόνες, οι προδότες κι οι συκοφάντες τι κάνανε επί σκηνής αφού δεν είχε σχέση με το βιβλίο το έργο;;;! Παρεκτός κι αν έβλεπα οράματα επηρρεασθείς από του Δάντεως.

Όλα τα κείμενα ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ