Κλέφτες: φτηνά κόλπα που πληρώνονται ακριβά
(Siffler sur la colline, Joe Dassin)
Αν στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στο λεωφορείο κ.ο.κ. μπει μια παρέα από 3-6 άτομα και μένουν μαζί και δήθεν γελάνε, και τάχα μου πέσουν απάνω σας και δεν βγαίνουν με τη μια απ’ την πόρτα, ενώ τους χωράει, μην την ψάχνετε, σας έχουν κλέψει. Οι πολλοί θα βγούνε, ενδέχεται ο τσιλιαδόρος τους να μείνει πίσω και να σφυρίζει αμέριμνα. Θα πάει να τους βρει στην επόμενη στάση. Εσείς εντωμεταξύ θα έχετε θυμώσει, καταραστεί αλλοδαπούς, κυβέρνηση και όποιον άλλο μπορείτε, θα πληρώσετε τα κέρατά σας στο κινητό να ακυρώσετε κάρτες, θα βρεθείτε χωρίς χαρτιά και λεφτά, και φτου κι απ’ την αρχή ταυτότητες, κάρτες κλπ. Η κλεψιά κοστίζει!!! Κατά μεγάλη πιθανότητα θα βρεθεί το προτοφόλι σας με τα πάντα -μάλλον- μέσα, πλην χρημάτων, κι ανφιλοτημηθεί κάποιος, το πολύ σε δέκα μέρες θα το ‘χετε στα χέρια σας. ΟΜΩΣ…
Θα έχετε ξοδέψει εργατοώρες
Θα έχετε τρέξει άδικα Θα έχετε αντιμετωπίσετε (πάλι) την καταραμένη γραφειοκρατία
Θα έχετε θυμώσει
Θα έχετε αισθανθεί ανασφαλής
Θα έχετε φοβηθεί
Θα έχετε γίνει (πιο) μισάνθρωπος
Θα θέλετε να κόψετε φέτες το καθήκι(α)
Θα έχετε πληρώσει την κλεψιά πρακτικά και ψυχικά!!!
Η ιστορία στοιχίζει κανένα κατοστάρικο συν ότι έχετε στο πορτοφόλι σας. Ο καλόψυχος που θα το φέρει θα θέλει το κατιτίς του…Δεν υπάρχει τζάμπα στη ζωή αυτή, το είπαμε. Οπότε: Μην κρατάτε τσάντες στον ώμο. Μη χαλαρώνετε -τι ωραία η εξοχή Σούλα, και ιδές από το παράθυρο τα ωραία Σπάτα. Καταγγείλετε τους κλέφτες. Ξεχάστε το Γιάννη Αγιάννη.
Ιουνίου 13, 2008